İllegallik öyküsü

Amansız satırların başlangıcındayım şu aralar,
refahsız geceler nefesim daralıyor,
her gece balkonumdan bakıyorum yüce dağlara,
bir elimde kalemim bir tarafta dostum tütün,
gözlerim o gökkuşaklarında kaldı,
ama hep karanlıktı etrafım zifiri,
arafın dibine vurdum ayyaş insanlar gibi,
umutlar soğuk ormanlarda tek başına kalan bir vaşak,
sözlerimse son demlerini yaşayan bir ihtiyar,
haykırışlar 2 kulakçıklı organımda kaldı,
ben artık acılara müptezel oldum,
mutluluk sen bana deplasman takımı gibi geldin,
çektiğin şutlar mermi gibiydi,
beynimdem ve hayallerimden vuruldum,
aptal bir ot gibi elimden gidenlere baktım,
yaşama sevincimi kirli çamaşır sepetine attım ,
hislerim artık umursamaz bir cahillik,
vuslatımın desibeli kulaklarımda ödem oluşturdu,
benliğimin iç savaşı cihan harplerine bedel, yarınlarımı yok ettim attığım adımlarla,
merak ettim sevginin mutlak gücünü lugatımda,
burjuva mahallesinin varoş evveliyatı canlandı hayallerimde,
bunlarla oynarken küller alev aldı şu anlarda,
istesemde geri dönemem mahvettim  bu gençliğimi,
hayat size güzel aldırmayın bakın zevkinize pembe diziler gibi,
bense yalnız kalan bir berduş şehr-i vukuda,
hasretim eski benliğimin düşlerine,
soruyorum şimdi keyf-i alemin cennetine,
ben neden bağımlıyım bu harap dökük duygulara diye,
yine sustum ve yutkundum iğrenç tadları,
hazlarım kağıt parçasına sıkışmış sözlerim,
dört duvarın üstüme gelişinin gerilimi,
ve usulsuzca acının kafein gibi güzelliği,
kesiyorum artık bu matineyi,
mutlu biten sonlara karşı bir illegallik,
marjinalliğin vucut bulmuş şekli ile,
gülümsüyorum karşımda ki benden farksız eski eve ...